Bindmaterialen:

Haak: droge vlieg # 12 
Binddraad: zwart 8/0 of dunner (bijv. spiderweb van Danville)
Staart: “dun” hackle fibers (grijs dus)
Body: pauweschacht (quill, dus zonder de fibers)
Wing: woodduck flank (bruin) of mallard
Hackle: medium blue dun

Weer een andere techniek: het lijfje is gemaakt van één enkele pauwenschacht die is ontdaan van de fibers. Bovendien is de vleugel (van de flank van een “woodduck”) ingebonden tot een V-vorm en daar gaan we mee beginnen. Zet de draad op en bindt een bosje woodduck (of mallard) fibers in; zet de vleugel rechtop. Dan de fibers in evenredige bosjes splitsen. Leg de binddraad tussen de bosjes door (achtjes draaien) zodat er een V-vorm ontstaat. Als dit is gelukt de binddraad samen met de staartfibers van een “dun” hackle naar achteren wikkelen tot boven de haakpunt. Een pauwenveer wordt van de fibers ontdaan door voorzichtig met een vlakgom tegen de richting van de fibers in te strijken. Met de punt inbinden en gelijkmatig naar voren wikkelen; de schacht moet de haaksteel geheel bedekken.
Achter de wing afbinden en dan de hackle inbinden met de holle kant naar je toe. Leg 2 slagen achter de vleugel en 2 slagen ervoor. Nu afbinden en lakken. Het lijfje ook lakken voor een glimmend resultaat. Een vlieg die je in de polder kunt gebruiken en op stromend water. De pauwenfiber kan makkelijk breken; let dus op. Als alternatief kun je de schacht van een hanenveer gebruiken. Leg die voor de zekerheid even in een glas lauw water om soepel te worden. Schachten van zadelhackles zijn lekker lang en werken goed.
Nog eenvoudiger is om die quils te kopen want ze zijn in allerlei kleuren verkrijgbaar.”Dun” is de Engelse term voor een ééndagsvlieg die net de metamorfose heeft ondergaan van emerger (stijgnymph) naar vliegend insect. De Dun transformeert uiteindelijk tot volwassen imago > een eendagsvlieg met helder doorschijnende vleugels. “Dun” duidt ook de kleur aan: grijs met een blauwe zweem. Spaarzaam binden!